Reisverslag februari 2025

Woensdag 19 februari 2025

Onze laatste werkdag is aangebroken. Ook vandaag beginnen we met een dagopening. We zingen enkele liederen welke Ritzo heeft uitgezocht. Vandaag wordt de dagopening verzorgd door Nancy. Zij vertelt ons iets over Hagar, n.a.v. Genesis 16 vers 1-14A. Uit dit bijbelstuk wordt weer duidelijk dat we een God hebben die naar ons omziet. In welke omstandigheden we ook verkeren. Na de opening genoten we weer van een heerlijk ontbijt. Om half 9 vertrok de vrachtwagen naar Boca de los rios. Iedereen ging aan de slag om de laatste werkzaamheden te verrichten. Er werd nog druk gezaagd, getimmerd. Er werden nog betonrandjes gestort om de huizen. Ramen werden vastgezet. Rond half 3 zijn we gestopt. Bijna alles is klaar. Wat niet af is wordt door de Dominicaanse bouwvakkers afgemaakt.

Iedereen is langs de huisjes gegaan. Afscheid nemen van de toekomstige bewoners. Laatste foto’s werden gemaakt. Om 4 uur vertrok de vrachtwagen richting centrum. Halverwege de route stapten diverse personen uit om nog een lange pittige wandeling te maken. Het begin van de wandeling is een flink stuk klimmen daarna volgt er een stuk over smalle paadjes. Een prachtige wandeling die eindigt bij het gebouw waar we verblijven. Een mooi afscheid van deze bijzondere plek. We mochten weer genieten van een lekkere maaltijd. Nu is iedereen aan het inpakken. Om 8 uur hebben we de evaluatie van het project.

Morgenochtend vertrekken we richting Santo Domingo. Daar gaan we nog iets bekijken. Smiddags gaan we naar het strand. We zorgen er voor dat we om 6 uur  savonds op het vliegveld zijn zodat we rustig kunnen inchecken en eten. Om 11 uur savonds vertrekt het vliegtuig richting Madrid. Vrijdagavond komen we in Amsterdam aan.

We kijken terug op een mooi project.

We danken iedereen die ons berichtjes heeft gestuurd, voor ons heeft gebeden en heeft meegeleefd. Bovenal danken we God voor alle zegeningen die we mochten ontvangen.

Tjebbe, Paula, Els, Ritzo, Nancy, Juul, Wieke Wijntje, Adry, Jan, Geert, Hanny, Ellis, Annemaria, Ria, Piet, Dirk, Loes, Sytze Pieter, Patrick, Klaas, Gama, Ruurd en Conny

Dinsdag 18 februari 2025

Vandaag begonnen we de dagopening met Marcus 2 vers 3 tot 12. 4 Vrienden brachten een verlamde vriend aan de voeten van Jezus, door het dak. Zo mogen wij ook vrienden/vriendinnen hulp verlenen door ze bij Jezus te brengen. Dit bracht wel enige emotie in de groep aangezien dit de mensen uit de groep erg aansprak. Ook luisterden we naar het lied; “Lean on me”, waaruit spreekt dat we elkaar kunnen steunen als we het moeilijk hebben, een schouder bieden om uit te huilen. Daarbij pakten we elkaars hand vast.

Vandaag zijn we verder gegaan me het afbouwen van de huisjes. 2 Huisjes zijn zo goed als klaar,  en de andere 5 zijn ook voor 90 procent klaar. Van de 7 latrines zijn 4 helemaal klaar en geverfd in Mano a Mano blauw en de andere zijn morgen aan de beurt. Per huisje komen 4 a 6 mensen te wonen, dus al met al worden een heel aantal mensen blij gemaakt, wat ze anders nooit voor elkaar zouden krijgen aangezien hun inkomsten vooral aan eten en huur opgaan.

We willen van deze gelegenheid ook even gebruik maken,  om te vertellen over de ontmoeting met  een van onze sponsorkinderen, die we ondersteunen via Compassion afgelopen zaterdag 15 februari. Een aantal mensen uit onze groep hebben een sponsorkindje in de Dominicaanse Republiek en konden hem/haar dus ontmoeten. Wij zijn met ons sponsorkind en zijn moeder naar hun huisje gegaan dat helaas erg vervallen eruit zag. We werden erg vriendelijk en gastvrij ontvangen en de familie liet hun huisje zien. Maar we zagen ook schrijnende armoede. Door ondersteuning van het jongetje (11 jaar) kan hij (bijbels)onderwijs, eten en verdere ondersteuning krijgen. Het gehele gezin heeft er baat bij. In het huisje hebben we nog met elkaar gebeden en mochten we ze een voedselpakket meegeven wat hard nodig was zei de moeder.

Morgen de laatste bouwdag! Dirk en Loes Dotinga.

Sfeerimpressie van afgelopen 3 dagen

Zondag 16 februari 2025

Vanochtend konden we uitslapen tot 8.30 uur. Het ontbijt stond alweer klaar toen we de eetzaal inkwamen. Dit keer pannenkoekje, een ei en diverse vruchten. Na het ontbijt had Paula een spel gemaakt waar we een aantal vragen moesten beantwoorden in groepen van vier verdeeld over het gehele gebouw en het terrein. Een leuke manier om met elkaar in gesprek te raken. Vragen over Jezus. Na een uur hadden we de vragen doorgenomen en na dit uur stond er koffie en een heerlijke koek klaar en was er een vorm van terugkoppeling.  Na die tijd kon ieder zich op zijn eigen wijze vermaken tot circa 11.30uur. Ook nu werden we weer verrast door het keukenpersoneel van een heerlijke lunch, bestaande uit spaghetti met kaas.

Om 12.00uur vertrokken we in de vrachtwagen die ons naar het project van vorig jaar bracht. Na ongeveer een uur rijden stonden we in het dorpje waar vorig jaar een 6-tal Mano-a-Mano huisjes zijn gebouwd. We werden vriendelijk ontvangen en  we konden zien dat de bewoners blij en zeer tevreden waren met hun huisje. Alles zag er verzorgd uit en was voor hun doen smakelijk ingericht. Er volgden emotionele ontmoetingen tussen de bewoners en de groep die de huisjes vorig jaar hebben gebouwd. Het was er zeer warm maar desondanks goed om daar te zijn en het te bekijken.

Het programma was nog niet afgelopen want we moesten om 18.00uur in de kerk zijn. Dit betekende dat we snel terug moesten naar onze basis en om 16.30 aan het warm eten begonnen. Ook nu stonde er weer een prima maaltijd klaar. Rijst met bonen, kip met een frisse salade. Per vrachtwagen met de gehele groep naar de kerk waar we na een half uurtje rijden aankwamen precies om 18.00uur. Het was een bijzondere dienst, wij als groep hadden twee liederen in gestudeerd, één in het Nederlands en één in het Spaans die we voor de kerkgangers mochten zingen. We kregen zelfs applaus. De woorden van de dominee in het Spaans werden vertaald in het Engels, zodat we het toch enigszins konden volgen. Het gezang van de gemeente werd zwaar versterkt, zodanig luid dat sommigen van ons met de vingers in de oren zaten en andereen zelfs papieren zakdoekjes in hun oren stopten.

Rond 20.00uur was de dienst afgelopen en volgde een hartelijk afscheid. Een deel van de groep ging lopend in het donker naar de basis en moesten een tweetal rivieren oversteken. De rest kon met een aantal pickup-trucks huiswaarts keren. Vervolgens bij de basis aangekomen koffie drinken en napraten over onze belevenissen.

Al met al weer veel beleefd in een dag! Groet van ons allen, Piet en Bram

Zaterdag 15 februari 2025

Vandaag begon de dag met een dagopening waarin we stilstonden bij Psalm 139. Het was een prachtige gelegenheid om na te denken over de kracht van verbondenheid en de manier waarop we worden gezien en gekend, zelfs in de kleinste dingen die we doen. Na deze inspirerende start splitste de groep zich in tweeën: de ene helft ging naar het Compassion-project en de andere helft ging verder met bouwen.

De bouwgroep ging aan de slag met het afwerken van de huisjes aan de buitenkant en het storten van de vloer voor de latrine. Gelukkig viel de regen alleen voor en na het werk, dus we konden in droge omstandigheden de klus klaren zonder al te veel hinder.

De zes mensen die naar het Compassion-project gingen hadden een bijzondere ervaring. Ze bezochten zeven kinderen die daar geholpen worden. Het was een hartverwarmend moment om te zien hoeveel de kinderen zich gesteund voelen en hoe het project hen vooruit helpt.

Na de werkdag brachten we de middag door in de binnenstad van Santo Domingo. Wat een stad! Het is een bruisende mix van oude koloniale gebouwen en moderne stadsdrukte. We hebben volop genoten van de sfeer en de contrasten tussen de geschiedenis en het hedendaagse leven. Vele mensen hebben souvenirs gekocht bij de Mercado (een grote souveniersmarkt), waar iedereen je aanroept met “amigo” en je grote kortingen beloofd. En wat kan een echte Hollander blijer maken dan korting. Wat op blijft vallen is het vele afval wat achteloos op straat en in de prachtige natuur wordt gegooid en de kippen, geiten en varkens die langs de weg worden geslacht (we zullen u de foto’s besparen). Het contrast met Nederland is in dit opzicht groot.

In de avond aten we in een restaurant langs de snelweg. Het was een ervaring om niet te vergeten: de auto’s toeteren zonder ophouden en er leek geen decibelbeperking te zijn – het was oorverdovend! De auto’s die er rijden zijn een bezienswaardigheid. Er rijden halve wraken met veel deuken en ontbrekende deuren. Daarnaast zijn de verlichtingen van sommige auto’s divers. De bus waarin we reden had discolampen in de koplampen. Alles is hier net een beetje anders.

De reis terug in de vrachtwagenbak ging in volledige duisternis. Onder luid gezang was de donkere hobbel rit een leuke ervaring.

Morgen weer een nieuwe dag. We kijken ernaar uit wat de komende dagen ons gaat brengen!

Groeten,

Sytze-Piter en Paula

Vrijdag 14 februari 2025

Vandaag begonnen we met een opening die voorbereid was door Tjebbe. Matheus 25, het ontmoeten van God in de ander. In ons geval in de arme bevolking die we hier blij maken door samen te werken aan een fijne plek voor mensen die het nodig hebben.

Bij het ontbijt stond ons een leuke Valentijnsverrassing te wachten. De zaal was mooi versierd met ballonnen en slingers en op elk bord lag een klein briefje met een lekker hartjessnoepje. Na het heerlijke ontbijt gingen we weer volop aan de slag. De verdeling van de groepjes werd iets veranderd vanwege de nog uit te voeren werkzaamheden. Paula, Conny, Juul, Gama zijn met de aftimmering van diverse huisjes bezig geweest. Piet en Dirk hebben enkele latrinehuisjes gebouwd terwijl Geert en Klaas de vloer voor de latrines gemaakt hebben. Daarnaast zijn Patrick, Loes, Ruurd, Adry en Wieke  begonnen met een nieuw huisje aan de andere zijde van de rivier. Dit huisje is er later aan toegevoegd voor een gezin die het hard nodig heeft.

Het groepje van Els, Hanny, Ritzo, Jan, Sytze en Ellis zijn een huis gaan aftimmeren waar het raamwerk en het dak al klaar waren. We hebben een deel van het gezin ontmoet. Het gezin bestaat uit een vader, moeder en 6 kinderen. Momenteel wonen ze in een heel klein, oud huisje naast hun nieuwe huis. In de middag liepen er weer veel kinderen in en uit die graag wilden meehelpen. Spontaan kwam het idee om van afvalhout kleine bankjes voor de kinderen te timmeren. Ze vonden het prachtig. Bram, Ria, Annemaria en Nancy zijn voor een gezin bezig welke 10 jaar geleden haar huisje was verloren door een brand. Ze had nog enkele bezittingen destijds uit het huisje kunnen redden voordat de brand alles had verwoest. Ze woonde nu in een kleine kelder met haar kinderen en sliep op een verbrand matras welke ze nog had kunnen redden. Ze vertelde dat ze geen huur voor de kelder hoefde te betalen, maar in ruil huishoudelijk werk uitvoerde voor de huiseigenaar welke haar niet goed behandelt.

Vanavond hebben we weer heerlijk gegeten. Daarna hadden Dirk en Loes nog een verrassing in petto vanwege Valentijnsdag. Ze zitten al jaren op dansen en we werden getrakteerd op een mooie show maar degene die wilden konden meedoen met de merengue. Het was geweldig. Ook een aantal Dominicanen dansten mee!

Morgen gaan we in de middag naar Santo Domingo. We kijken ernaar uit.

Patrick en Ellis

Donderdag 13 februari 2025

De dagopening werd vandaag verzorgd door Ritzo en Nancy. Nancy had de liederen uitgezocht en Ritzo heeft ons het verhaal uitgelegd waar Jezus een ontmoeting heeft met de Samaritaanse vrouw bij de waterput. Daarna hebben we nog twee liederen gezongen een daarvan “Hoe groot zijt gij” in het Spaans. Na een stevig ontbijt met pap, brood een ei en natuurlijk het overheerlijke fruit hebben we ons weer klaargemaakt om naar de werkplek te gaan.

Vier mannen zijn wandelend op weg gegaan en de rest op de vrachtauto. Ongeveer halverwege werden de vier mannen opgepikt door de vrachtauto en na 10 minuten werd onze bestemming bereikt. Samen met de bewoners en de plaatselijke bouwvakkers een zegen gevraagd aan onze God of Hij ons ook deze dag wilde beschermen hebben we de werkzaamheden weer opgepakt waar we gisteren mee opgehouden zijn. We hebben heel goed weer en kunnen daardoor lekker opschieten ook al is het behoorlijk zweten in de brandende zon. Er zijn al 4 huizen zo goed als klaar de daken liggen erop en een groot gedeelte van de wanden zijn aangebracht. Eén van onze bouwploegen heeft het huis helemaal af en gaan morgen beginnen aan het vijfde huis.

Vanmiddag hebben wij dat zijn; Els, Sytze Pieter, Ritzo, Hannie en Ellis en Jan een gesprek gehad met de bewoners van het nieuwe huis dat wij voor hen aan het bouwen zijn. Het is een jong gezin vader moeder en 4 kinderen, 3 meisjes en een jongen. De vader werkt in de landbouw en ze verbouwen bananen, sinaasappels, limoenen en avocado’s. Het is een familiebedrijf en doet dat samen met 3 broers. De opbrengst word in de stad verkocht of het wordt door mensen uit de stad om de goederen bij hem te kopen. Ze wonen op dit moment in een huurhuis waar ze 2000 peso in de maand voor moeten betalen. Ze hebben de grond voor het nieuwe huis kunnen kopen. De moeder van het gezin heeft de droom om later, als de kinderen groot zijn, haar studie af te ronden en kok te worden. Het gezin is heel dankbaar dat wij dit huis voor hen bouwen.

Vanavond zijn we verwend met een heerlijke maaltijd; wraps met gehakt, groente salsa en frietjes!! Zo meteen nog even het traditionele spelletje take vijf spelen en dan zit er weer een prachtige, zonnige en waardevolle dag op. Tot morgen.

Groetjes Els en Jan

Woensdag 12 februari 2025

Vannacht hebben we heerlijk geslapen in de slaapzalen van de accommodatie. Daarna begonnen we gezamenlijk en de eetzaal met de opening die voorbereid was door Paula. Ze had het verhaal uitgekozen over de 5 broden en 2 vissen. De boodschap was dat iedereen iets heeft om te delen met een ander en dat dat niet altijd iets groots hoeft te zijn. Een luisterend oor, een kaartje of een knuffel kan al veel betekenen. Daarna deden we nog een complimentenrondje.

Na het ontbijt vertrokken we om 08.30 weer met de vrachtwagen naar de werkplekken. Voor het eerst een hele dag aan de slag en er is hard gewerkt. De wanden van de huizen werden opgetrokken en afgetimmerd. Toen iedereen z’n taak onder de knie had was er een soepele samenwerking met planken afmeten, zagen en vasttimmeren. Wij hadden een paar kleurboekjes en potloden meegenomen en veel kinderen van de omliggende huisjes waren al snel enthousiast aan het kleuren. We moesten echt beloven om morgen nieuwe kleurplaten mee te nemen. Bij een ander huisje hebben Ria en Annemaria tussendoor met een paar kinderen leuke armbandjes gemaakt. Het was een warme dag dus belangrijk om goed te blijven drinken.

Bij het huisje waar we onze tassen opslaan werden vandaag veel kippen geslacht en kaalgeplukt. Ook bijzonder om te zien hoe dat aangepakt wordt. De mensen zijn erg lief en willen graag met ons op de foto. Er was een hele oude dame die nog iemand herkende van ons groepje die 10 jaar geleden ook in dat mee was om te bouwen. Wat was ze blij, ze bleef maar knuffelen.

Na een dag hard werken met een mooi resultaat werden we om 16.30 weer opgehaald met de vrachtwagen. Een aantal van de groep gingen een stuk van de route lopend terug. Na een lekkere douche stond er weer een heerlijke maaltijd klaar. Na het eten is er gelegenheid om gezellig samen te praten of een spelletje te doen. Om 22.00 gaat het licht weer uit om morgen weer fris en fruitig aan de slag te gaan.

Hanny en Ellis

Dinsdag 11 februari 2025

Na een goede nachtrust op dikke matrassen, was er een dagopening.
Het thema was Ontmoeting en daar gaan de komende dagen ook over.

We mogen hier een ontmoeting hebben met elkaar, met de mensen waar we voor
bouwen en hun omgeving en bovenal met God, die via zijn zoon Jezus Christus een ontmoeting
met ons wil hebben. Het bijbel gedeelte kwam uit Marcus 1:25-35.

Daarna stond er een ontbijtbuffet voor ons klaar met heerlijk fruit, waarvan we sommige soorten niet kenden. Tevens waren er gekookte aardappelen, warme worstjes en spek maar ook brood. En een lekker kopje koffie of thee.

We moesten onze bomvolle tassen opnieuw inpakken en op een pickup laden, die ons ging volgen in onze personenbus. Na een reis van 3 kwartier, door een deel van Santo Domingo waarbij we vanuit de bus mochten ontdekken hoe de Dominicanen overal langs de weg op zeer provisorische wijze winkeltjes runden te midden van het verkeerslawaai, maar ook wel weer professionele supermarkten en winkels. Er was een groot verschil zichtbaar, wat ons wel een beetje verraste.

Na 3 kwartier stapten we over op een open vrachtwagentje, waar we met enig schuiven en passen en meten in konden met 24 man/vrouw. De reis vervolgden we over slechte onverharde wegen, verder de mooie deels bloeiende, groene natuur in naar ons centrum gebouw. Na het uitpakken van de tassen kregen we een warme lunch en werden we voorgesteld aan het volledige team ter plaatse, circa 14 mensen, die door dit project en andere projecten een inkomstenbron hebben. Het verbaast ons hoeveel werkgelegenheid dit project voor de mensen meebrengt. Meer dan 20 mensen, inclusief timmermannen/bouwers die met ons meewerken!

Na de lunch werden we voorgesteld op locatie aan de toekomstige bewoners voor de nieuw te bouwen huizen, die door de dorpsoudste en mensen van Servidores Mondiales worden uitgezocht wie hulpbehoevend is voor een nieuw huis. We hebben een leuk begin gemaakt met bouw van 4 huizen, morgen maar weer verder…….

Dirk en Loes Dotinga.

Maandag 10 februari 2025

Een dag waarnaar is uitgekeken. 24 deelnemers stappen in het vliegtuig om samen 7 huizen en latrines te bouwen. Ja u leest het goed, het worden er 7. We hebben zoveel giften mogen ontvangen dat we 7 gezinnen blij kunnen maken met een nieuw huis. Wat een zegen.

Om half 8 stonden we allemaal met Mano a Mano tas en shirt gereed op Schiphol. Inchecken ging snel. Hierna hebben we met elkaar gebeden en om een zegen gevraagd over de reis. De reis verliep voorspoedig. Het is nu 2.45 uur. We zijn in het huis Casa Missionaire. Hier slapen we een nachtje. Morgen vroeg vertrekken we naar onze verblijfplaats in de bergen. Een hartelijke groet van de Mano a Mano groep.